Woonschip Boppeslach is een “bjusterbaarlik” museum
DOKKUM (NL) – Menno Sappé ligt in Dokkum, niet in het ziekenhuis, maar met de boot. Hij en zijn echtgenote Marion Dubois zijn er voor anker gegaan in afwachting van een ligplaats waar ze de winter mogen doorbrengen. Fries Nieuws redacteur Albert Hendriks kwam ze toevallig tegen.
Menno Sappé en Marion Sappé-Dubois voor hun woonschip in Dokkum. Vandaag hopen ze van de gemeente Noardeast-Fryslân bericht te krijgen dat ze voor langere tijd aan het Hellingpad mogen liggen.
“Volgens mij heb ik hem al meer dan 20 jaar niet gezien, tot 2018 de pontbaas van Gaastmeer en langer terug de havenmeester van Langweer. Mijn meegereisde medewerkster Stephanie Kraeger (29) uit Sneek vraagt wie hij is. Ik: De baas van en de sfeermaker in de passantenhaven van Langweer. Sinds hij weg is, is het waterdorp voor de helft minder in het nieuws en zijn jonge watersporters ver te zoeken. Een gastheer die wel raad met de jeugd wist. Hij was baas van de gemeentelijke haven, een echte gastheer én entertainer voor junioren en senioren.”
Boppeslach
Watersporters van toen zullen vast nog een en ander aan de omschrijving kunnen voegen. De nu 75-jarige Sappé heeft met zijn tweede echtgenote Marion Dubois (64) uit Maastricht een plek gekozen nabij molen De Hoop op de wallen van Dokkum. Het 16 jaar geleden in vuurtoren Brandaris op Terschelling getrouwde paar verblijft aan boord van het motorschip ‘Boppeslach’. Dat is Fries voor buitenkansje, meevaller. De boot ligt tijdelijk aan de Lyceumweg; het mag daar niet permanent blijven liggen. Het stel hoopt vandaag, 13 november 2019, van de gemeente Noardeast-Fryslân toestemming te krijgen om voor langere tijd aan het Hellingpad te mogen liggen.
Museum
“We wachten in spanning af,” zegt Sappé, die de redacteur en zijn medewerkster uitnodigt een kijkje te komen nemen aan boord van het “museumschip”. Hij laat de middagbroodmaaltijd voor wat het is, zo ook zijn echtgenote. De kleurrijke schoorsteenveger, schoonmaker, havenmeester, pontbaas en grappenmaker blijkt nu conservator van huishoudelijk erfgoed en eigengemaakte kunst te zijn. Zijn vrouw is een niet minder fanatieke verzamelaar van alles met een verhaal. “Anders hielden we het hier samen niet uit,” zegt zij, die overal prima kan staan. Grote Friezen moeten hier en daar bukkend door deurtjes en poortjes.
Met uitzondering van de brandschone machinekamer, waar een 175 sterke Deutz verantwoordelijk is voor de voortstuwing, staan en hangen alle vertrekken vol curiosa uit het verleden, zoals porseleinen bordeelhondjes, en schilderijen in een naïeve stijl à la Ruurd Wiersma uit Burdaard (www.ruurdwiersma.nl). De schipper lijkt ook genen van Van Gogh onder de huid te hebben, getuige een schilderij van zijn woonschip in de salon.
VIP’s
Sappés levensloop wordt door foto’s en schilderijtjes verbeeld, tot in het toilet en in de badkamer. Bekende Hollanders en Friezen hangen er tussen, zoals de Commissarissen van de Koningin en de Koning. Langweer was in de periode Sappé vaak het centrum waar captains of industry en andere VIP’s gingen skûtsjesilen of zich lieten verwennen op het Statenjacht van de provincie Fryslân. Hij was erbij of in de buurt.
Vakantieland Friesland:
www.provinciefriesland.frl
Vakanties met SGR-Garantie van het bureau voor toerisme van Fryslân:
www.frieslandtravel.com
www.frieslandfietsvakanties.com
Friese reisorganisatie biedt 15 unieke zekerheden:
https://www.frieslandfietsvakanties.com/informatie/de-reisorganisatie/
Friesland reisgidsen, magazines en routekaarten:
www.frieslandhollandwebshop.nl
Gratis abonnement op Fries Nieuws:
Kosteloos abonnement op wekelijkse nieuwsbrief over toerisme, recreatie en evenementen in Friesland: www.friesnieuws.nl/aanmelden-nieuwsbrief
In de benedensalon.
In de stuurhut, tevens dagverblijf.
Menno Sappé wijst in het toilet naar het schilderij van het havenkantoor van Langweer, het waterdorp dat hij op de kaart zette met al zijn fratsen.
De slaapkamer.
Een kijkje in de machinekamer.
Menno Sappé is een tweede Vincent van Gogh.
Werk van Menno Sappé in de geest van de Burdaarder melkvaarder Ruurd Wiersma.
Bordeel- of hoerenhondjes in de vensterbank. De porseleinen beeldjes, meestal afkomstig uit Engeland en de van de Shetlandeilanden, werden door prostituees in zeehavens gebruikt om aan te geven om ze wel of niet beschikbaar waren. Met de snuit naar de kamer gericht betekende dat er een klant binnen was. Het beeldje werd omgedraaid als ze de volgende klant kon ontvangen. Het gebruik moest ook suggereren dat de dames van lichte zeden eigenlijk souvenirverkoopsters waren……
Gelukkig in Dokkum.